ΟΤΑΝ Ο ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ

[GR/ENG]

ΟΤΑΝ Ο ΑΥΤΑΡΧΙΣΜΟΣ ΓΙΝΕΤΑΙ ΝΟΜΟΣ, Η ΑΝΤΙΣΤΑΣΗ ΓΙΝΕΤΑΙ ΚΑΘΗΚΟΝ

Χτες, στην καλεσμένη πορεία «Ως δαμέ», ενάντια στον κρατικό αυταρχισμό τζιαι τη διαφθορά, για την υγεία τζιαι την ελευθερία ντόπιων τζιαι μεταναστριών εκάμαμε ένα βήμα για να σπάσουμε τον φόβο. Χαιρετίζουμε το θάρρος τζιαι την ανυποχωρητικότητα των εκατοντάδων που αψήφησαν την απαγόρευση διαδηλώσεων τζιαι εκατεβήκαν στο δρόμο.Ο ολόκληρος στρατός μπάτσων που επαρατάχτηκε απέναντί μας στο Πάρκο Κολοκάση (ενώ νωρίτερα απαγόρευσαν την προσέλευση της Θύρας 9 στο σημείο προσυγκέντρωσης) τζιαι επιτέθηκε απρόκλητα στη διαδήλωση εν εκατάφερε να διαλύσει ούτε τον συγκεντρωμένο κόσμο, ούτε το ηθικό μας. Παρά τις συλλήψεις, τη βία, τη χρήση δακρυγόνων, pepper spray τζιαι αύρας νερού, οι περισσοτερες καταφέραμε να διεκδικήσουμε την παραμονή μας στο σημείο. Μετά που άπειρες προκλήσεις τζιαι μικροσυμπλοκές λόγω της στάσης της αστυνομίας, επορευτήκαμε προς την πλ. Ελευθερίας, τζιαι έπειτα προς τη Μακαρίου, όπου ξανά μετά που επιθέσεις της αστυνομίας ο κόσμος έσπασε. Οι προκλητικότατοι μπάτσοι εκυνηγήσαν κόσμο τζιαι μετά το τέλος της πορείας σε γύρω δρόμους.

Η εχτεσινή καταστολή ένεν με κανένα τρόπο αποκομμένη που τη γενικότερη πολιτική του κράτους. Ο κρατικός αυταρχισμός με πρόσχημα την πανδημία, η στρατιωτική διαχείριση της εργατικής τάξης σε στρατόπεδα συγκέντρωσης μεταναστών, τζιαι η βία του καπιταλιστικού κόσμου βρίσκουν αρμονική έκφραση στα ρόπαλα της αστυνομίας. Όμως όπως εφάνηκε εχτες ένεν εμείς που φοούμαστε. Οι μπάτσοι ήρταν με εντολή να διαλύσουν τον κόσμο, κάτι το οποίο εν τους ήταν εύκολο. Τούτη η εντολή δείχνει φόβο για τες διαστάσεις που μπορούν να πάρουν διαδηλώσεις σαν τη εχτεσινή, διαστάσεις που φαίνεται να παίρνουν παρά τζιαι λόγω της απροκάλυπτης καταστολής. Παρά τις αντίξοες συνθήκες γύρω στα 600 άτομα εμαζεύτηκαν στο πάρκο, ενώ υπολογίζουμε πολλά μεγαλύτερη συμμετοχή αν δεν εμπόδιζε η αστυνομία την προσέλευση. Αν η παρουσία μας εκέρδισε κάτι εχτές εν ότι εν μπορεί κανένας τζιαι καμιά να υποκριθεί ότι η καταστολή έσσιει να κάμει με την υγεία μας.

Η εχτεσινή μέρα ήταν ένα στιγμιότυπο θκυο κόσμων σε σύγκρουση. Ο κόσμος του αυταρχισμού, της εκμετάλλευσης, του φασισμού, τζιαι ο κόσμος της αλληλεγγύης, της αντίστασης, της συλλογικής ζωής. Αν το κράτος τζιαι οι μπάτσοι του νομίζουν ότι χτες «ενικήσαν» λόγω της υπεροπλίας τους, εν επειδή εν έχουν ιδέα με τι έχουν να κάμουν. Τζιαι ποττέ, μα ποττέ, εν θα νικήσουν τζιείνο που εν ανίκανοι να αντιληφθούν. Μπορούν μόνο να μας θυμίζουν πως όταν δεν καταφέρουν να αποφύγουν την ερώτηση, η μόνη απάντηση που έσσιει ο κρατικός αυταρχισμός εν η καταστολή. Εμείς είμαστε απλά σταγόνες. Η καταιγίδα έρκεται.

Στεκούμαστε νομικά, ηθικά τζιαι πολιτικά δίπλα στους/ις συλληφθέντες τζιαι τους/τις τραυματίες: είμαστε μαζί σας τζιαι εννα το διαχειριστούμε συλλογικά ούλλοι/ες μαζί.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΕ ΣΥΛΛΗΦΘΕΝΤΕΣ & ΤΡΑΥΜΑΤΙΕΣ.
ΕΝ ΥΠΑΡΧΕΙ ΥΓΕΙΑ ΤΖΙΑΙ ΖΩΗ ΧΩΡΙΣ ΕΛΕΥΘΕΡΙΑ – Ο ΑΓΩΝΑΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΤΑΙ
_____________________

WHEN AUTHORITARIANISM BECOMES ΤΗΕ LAW, RESISTANCE BECOMES A DUTY

Yesterday, in the called demonstration “Enough”, [ως δαμέ] against state authoritarianism and corruption, for the health and freedom of locals and migrants, we took a step to break the fear imposed upon us. We salute the courage and resilience of the hundreds who disobeyed the ban on the demonstrations and took to the streets. The whole army of cops that rallied against us in Kolokasi Park (while earlier they forbade the arrival of Gate 9 at the pre-gathering point) and launched an unprovoked attack at the demonstration, managed to disperse neither the gathered crowds, nor our morale. Despite the arrests, the violence, the use of tear gas, pepper spray and water cannon, most of us managed to claim our stay at the spot. After endless provocations and minor clashes due to the attitude of the police, we proceeded to Eleftheria square and then to Makariou Street, where again after police attacks the crowd dispersed. The provocative cops chased people after the end of the march in the surrounding streets.

Yesterday’s repression was in no way cut off from the general policy of the state. State authoritarianism under the guise of the pandemic, the military management of the working class in detention centres, and the violence of the capitalist world are harmoniously expressed in the bats of the police. But as it turned out yesterday we are not the ones that are afraid. The cops were ordered to disperse the crowd, which was not easy for them. This order shows fear for the dimensions that demonstrations like yesterday’s can take, dimensions that they seem to take despite and due to the repression they are faced with. Despite the adverse conditions, around 600 people gathered in the park, while we estimate that there would be a much larger turnout if the police did not prevent the access to the gathering points. If our presence yesterday succeeded in something, it is that no one can pretend that repression has anything to do with our health.

Yesterday was a snapshot of two worlds in conflict. The world of authoritarianism, exploitation, fascism, and the world of solidarity, resistance, collective life. If the state and its cops think that yesterday they “won” because of their armed advantage, it is because they have no idea what they are up against. And they will never, ever, defeat what they cannot even comprehend. They can only remind us that when they cannot avoid this question, the only answer the state has to offer is repression. We are just the first drops. The storm is coming.
We stand legally, morally and politically next to the arrested and the injured: we are with you and we will deal with it collectively and all of us together.

SOLIDARITY TO THOSE ARRESTED & INJURED.
THERE IS NO HEALTH NOR LIFE WITHOUT FREEDOM – THE STRUGGLE CONTINUES