LOCKDOWN STORMS #2: ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΜΙΑ ΛΙΟΤΕΡΗ

[GR/ENG]

LOCKDOWN STORMS #2: ΚΑΜΙΑ ΜΟΝΗ, ΚΑΜΙΑ ΛΙΟΤΕΡΗ

Τον τελευταίο καιρό θκιεβάζουμε τζιαι ακούμε με φρίκη μαρτυρίες γυναικών που ούλλον τον κόσμο που καταγγέλλουν σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βιασμούς, παρεμβατικές συμπεριφορές τζιαι άλλες μορφές έμφυλης βίας, στα πλαίσια του κινήματος #metoo. Τέθκοιες καταγγελίες εν αποτελούν εξαίρεση τζιαι στην περίπτωση της Κύπρου. Γυναίκες κυρίως που τον καλλιτεχνικό τζιαι αθλητικό χώρο παίρνουν βήμα σπάζοντας τη σιωπή τους τζιαι μοιράζονται τα βιώματά τους. Επιπλέον ούλλον τζιαι περισσότερες υποθέσεις παιδεραστίας μέστους κύκλους της εκκλησίας φκαίνουν στην επιφάνεια. Προφανώς εν ππέφτουμε που τα σύννεφα, η έμφυλη βία εν σταματά τζιαμέ. Εν κομμάτι τούντης κοινωνίας τζιαι κάθε μια που μας βιώνει την σε κάθε έκφανση της ζωής τζιαι της καθημερινότητάς της, είτε στο σχολείο, είτε στην οικογένεια, είτε στη δουλειά, είτε στο δρόμο, είτε στα μαγαζιά, είτε εν νύχτα, είτε εν μέρα, είτε φορά μαγιό, είτε φορά μπούρκα, είτε, είτε, είτε… Ο βιαστής, ο καταπιεστής, ο σεξιστής εν ο οποιοσδήποτε, εν ο γείτονας, το αφεντικό, εν ο «σύντροφος», έννεν ράτσα ειδική, εν άνδρας καθημερινός. Η έμφυλη βία δημιουργείται, αναπαράγεται τζιαι συντηρείται μέσα που τες σχέσεις ιεραρχίας τζιαι εξουσίας του καπιταλισμού τζιαι της πατριαρχίας.

Το γεγονός ότι τωρά εφκήκαν στη δημοσιότητα μαζικές καταγγελίες έννεν της μόδας, όπως τρέχουν να τονίσουν οι απανταχού μισογύνηες. Εν η ευκαιρία τζιαι το εργαλείο που δημιούργησε η μαζική χρήση των σόσιαλ μίντια παγκοσμίως λόγω της επιρροής που έχουν στην καθημερινότητά μας. Έννεν ούλες οι γυναίκες που μπορούν να πάρουν τούντο το βήμα όμως. Εν κυρίως γυναίκες ευρέως γνωστές που ξεκίνησαν να μιλούν τζιαι τούτο αν τζιαι βοηθά ούλλες μας να ακουστούμε δίνοντας ορατότητα στην έμφυλη βία, σίγουρα εν περιλαμβάνει ούλες τες περιπτώσεις. Όπως έχουμεν ξαναπεί, «οι μετανάστριες ως εργάτριες αναγκάζονται για να έχουν δουλειά ή να αποπληρώσουν τα παραπάνω χρέη να υπόκεινται σε αβέβαιες, επισφαλείς και συχνά κακοποιητικές συνθήκες εργασίας, μένοντας εγκλωβισμένες χωρίς τα προσωπικά και ταξιδιωτικά τους έγγραφα, όπου η οποιαδήποτε καταγγελία μπορεί να γίνει μόνο υπό τον φόβο πιθανής εκδίωξης και απέλασής τους».

Τούτες οι καταγγελίες λοιπόν, έννεν της μόδας, εν ένα μέσο να γίνουν ορατά ζητήματα έμφυλης βίας τζιαι τα πεδία όπου αναπαράγονται. Όσοι ενοχλούνται γιατί αρκήσαμε τάχα να μιλήσουμε απλά ήλπιζαν να μεν εμιλούσαμε ποττέ. Όσοι μας βαφτίζουν υπερβολικές ή ψεύτρες κάμνουν το γιατί φοούνται να μεν φκει να μιλήσει τζιαι μια που το παρελθόν τους τζιαι αποκαλυφθεί οτι εν τζιαι τζίνοι κακοποιητές. Σε όσους αναρωτιούνται γιατί τώρα, λαλούμεν: όποτε γουστάρουμεν! Στην κάθε Γιολίτη που ενοχοποιεί τη σιωπή μας, λαλούμεν πως η κακοποίηση εν ένα τέρας συχνά μεταμφιεσμένο σε «αγάπη», «στοργή», «οικειότητα», «συνεργασία» που σε κάνει να μην μπορείς καν να το θωρείς ως τέθκοιο. Κάμνει σε να ντρέπεσαι για το σώμα, τη σεξουαλικότητα τζιαι το είναι σου. Τζιαι αν συνειδητοποιήσεις το τραύμα σου τζιαι προσπαθήσεις να το μοιραστείς, εν πιθανό να βρεθείς μόνη σου, να μεν πιστέψουν σε τζιαι να υποβαθμίσουν το βίωμα σου. Να σε επαναθυματοποιήσουν!

Στεκούμαστε με όσες υψώνουν τη φωνή τους αλλά τζιαι με όσες εν μπορούν.

Καμία μόνη, καμία λιόττερη!

Οι δρόμοι ανήκουν μας τζιαι βράδυ τζιαι πρωί /Τακκούνι στην κκελέ του κάθε βιαστή!

#ωςδαμε20_3 #ωςδαμε
___________

LOCKDOWN STORMS #2: NOT ONE [WOMAN] LESS, NOT ONE [WOMAN] ALONE

Lately we have been reading and hearing with horror stories of women around the world that report sexual harassment, rape, predatory behaviour and other forms of gendered violence as part of the #metoo movement. These reports are not an exception in the case of Cyprus. Women mostly from the culture and sports communities are breaking their silence and sharing their experiences. Also, more cases of paedophilia within the circles of the church are coming to the surface. We are obviously not shaken, gendered violence does not stop there. It is a part of this society, and every one of us faces it in every part of her life, at school, in the family, at work, on the street, in the shops, whether it is day or night, whether she is wearing a bikini or a burka, whether, whether, whether… Rapists, oppressors, sexists are anyone, the neighbour, the boss, the “comrade”, they are not a special breed but rather everyday men. Gendered violence is created, reproduced and proliferated through the hierarchal relationships and power of capitalism and patriarchy.

The fact that the reports are coming out now en masse is not a trend as misogynists everywhere are quick to say. It is the opportunity and the tool that was created by the mass use of social media and their impact on our everyday life. However, not all women can do this. It was begun mostly by well known women, and while it helps us all be heard and gives visibility to gendered violence, it definitely does not cover all cases. As we have said before “migrant women as workers are forced to work and pay off debts in precarious, unsure and often harassing work environments, staying trapped without their personal and travel documents, where any report of violence can only happen under the fear of being prosecuted and possibly deported”.

These reports then, are not a fad, they are a tool to make matters of gendered violence visible. Those who are bothered because we are supposedly late to speak, simply hoped that we would never speak. Those who call us liars do it because they are afraid that someone from their past will speak up too and reveal that they too are abusers. Those who ask why now, we say: whenever we want! To every Yioliti who guilts us for our silence, we say that abuse is a monster often disguised as “love”, “care”, “familiarity”, “collaboration” that makes you unable to see it as such. It makes you ashamed of your body, your sexuality, your being. And if you realise your trauma and try to share it, you might be isolated, called a liar, and have your experiences invalidated. You may be re-victimised!

We stand with all those who raised their voice and all those who cannot.

Not one [woman] less, not one [woman] alone!

The streets belong to us day and night, high heels to the head of every rapist!