ΚΑΛΕΣΜΑ ΣΤΗΝ ΠΟΡΕΙΑ ΩΣ ΔΑΜΕ 27/3

1. Μέσα στον τελευταίο χρόνο, η πανδημία εφανέρωσε την ανεπάρκεια του καπιταλισμού στην αντιμετώπιση κρίσεων μέσα που τες λογικές του ανταγωνισμού τζιαι του κέρδους. Είδαμε επίσης να φκαίνουν στην επιφάνεια διάφορα φαινόμενα διαφθοράς. Στην διαχείρηση ούλλων των πιο πάνω, το κράτος απάντησε με θράσος τζιαι αυταρχισμό, εντείνοντας τον κοινωνικό αναβρασμό γυρω που θέματα όπως το μεταναστευτικό, την διχοτομική πολιτική, τζιαι την πλήρη απαξίωση για ατομικές τζιαι συλλογικές ελευθερίες.

2. Την ίδια ώρα που η δημόσια υγεία παραπαίει, το κράτος εξακολουθεί να εξοπλίζει τες αντιοχλαγωγικές μονάδες μπάτσων, προσλαμβάνει επαγγελματίες ρουφιάνους να βοηθούν στην επιτήρηση των μέτρων ενώ αναθέτει ρόλο εσωτερικής αστυνόμευσης τζιαι στον στρατό.

Η έμφαση στην καταστολή εν ενδεικτική της πολιτικής περιόδου που διανύουμε, τζιαι σημάδι της βαθιάς πολιτικής κρίσης στην οποία είμαστε βυθισμένοι/ες. Το κράτος δυσκολεύκεται να εκπροσωπήσει τζιαι να διαχειριστεί τις επιθυμίες τζιαι τις ανάγκες μεγάλων κομματιών της κοινωνίας τζιαι της εργατικής τάξης. Μπορεί όμως να τις καταστείλει. Όταν το παλιό πεθανίσκει τζιαι το τζιαινούρκο εν μπορεί να γεννηθεί, εν η εποχή των τεράτων. Η βίαιη τζιαι αυταρχική κρατική υγειονομική στρατηγική εν ένα τέθκοιο τέρας.

3. Το καθεστώς εξαίρεσης έγινε ο κανόνας: το κράτος διοικεί πλέον με διατάγματα στα όρια του απολυταρχισμού. Eκδικητικά πειθαρχικά μέτρα, απαγόρευση διαδηλώσεων, προστίματα, curfew, εγκλεισμός, εντεινόμενη αστυνόμευση, ταύτιση της υγείας με τον έλεγχο τζιαι την καταστολή συμπληρώνουν την εικόνα. Προφανώς το κράτος χρησιμοποιεί την πανδημία ως πρόσχημα για να ισοπεδώσει ατομικές τζιαι συλλογικές ελευθερίες αλλά τζιαι εργασιακά κεκτημένα που μέχρι τώρα εθεωρούνταν δεδομένα. Τούτο σηματοδοτεί μια «νέα κανονικότητα» όι μόνο σε θέματα υγείας αλλά τζιαι ιδιαίτερα όσον αφορά την οργάνωση της εργασίας, των σχέσεων τζιαι της καθημερινότητάς μας. Στην περίπτωσή της Κύπρου, η χρήση της πανδημίας ως πρόσχημα εν εκφράστηκε πούποτε πιο ξεκάθαρα απ’ ότι στο κλείσιμο των οδοφραγμάτων την ίδια ώρα που επαρέμεναν ανοικτά τα αεροδρόμια, τζιαι στην εκ των πραγμάτων μετατροπή του «κέντρου προσωρινής φιλοξενίας» αιτητών ασύλου στην Πουρνάρα σε κλειστό κέντρο κράτησης για αδιευκρίνιστο χρόνο.

4. Η τοποθέτηση συρματοπλεγμάτων σε 11 χιλιόμετρα της πράσινης γραμμής αποτελεί επίσης μια υλική απεικόνιση της στρατηγικής της Κυπριακής Δημοκρατίας για τη διαχείριση της πολυεθνικής εργατικής τάξης. Μελετώντας την μεταναστευτική πολιτική μαθαίνουμε πολλά για τους στόχους του ελληνοκυπριακού κράτους τζιαι του κεφαλαίου που εκπροσωπεί, αφού η διαχείριση των μεταναστών αποτελεί σημείο συνάντησης της εξωτερικής πολιτικής τζιαι της καπιταλιστικής οργάνωσης της εργασίας. Στην προκειμένη: η σταδιακή αλλά σταθερή εδραίωση της διχοτόμησης, αντιμετωπίζοντας την πράσινη γραμμή ως σκληρό σύνορο, συναντά την ρατσιστική μεταναστευτική πολιτική, αναπαράγοντας την πολιτική απελάσεων τζιαι φυλακίσεων σε δήθεν «κέντρα φιλοξενίας».

5. Παράλληλα, τον τελευταίο τζιαιρό θκιεβάζουμε μαρτυρίες γυναικών που ούλλον τον κόσμο που καταγγέλλουν σεξουαλικές παρενοχλήσεις, βιασμούς, παρεμβατικές συμπεριφορές τζιαι άλλες μορφές έμφυλης βίας, στα πλαίσια του κινήματος #metoo. Τέθκοιες καταγγελίες εν αποτελούν καμιάν εξαίρεση στην περίπτωση της Κύπρου. Γυναίκες κυρίως που τον καλλιτεχνικό τζιαι αθλητικό χώρο σπάζουν τη σιωπή τους τζιαι μοιράζουνται τα βιώματά τους. Επιπλέον ούλλον τζιαι περισσότερες υποθέσεις παιδεραστίας μέστους κύκλους της εκκλησίας φκαίνουν στην επιφάνεια. Προφανώς εν ππέφτουμε που τα σύννεφα, η έμφυλη βία εν σταματά τζιαμέ. Εν κομμάτι τούντης κοινωνίας. Κάθε μια που μας βιώνει την σε κάθε έκφανση της ζωής τζιαι της καθημερινότητάς της… Ο βιαστής, ο καταπιεστής, ο σεξιστής εν ο οποιοσδήποτε, εν ο γείτονας, το αφεντικό, εν ο «σύντροφος», έννεν ράτσα ειδική, εν άνδρας καθημερινός. Η έμφυλη βία δημιουργείται, αναπαράγεται τζιαι συντηρείται μέσα που τες σχέσεις ιεραρχίας τζιαι εξουσίας του καπιταλισμού τζιαι της πατριαρχίας.

Ποιες είμαστε εμείς;

Το antifa λευkoşa εν μια αντιφασιστική συνέλευση στη μοιρασμένη πόλη της Λευκωσίας, εδημιουργήθηκε τέλη του 2014, μέσα που συλλογικές διαδικασίες αλληλεγγύης σε απεργία πείνας στο κέντρο κράτησης μεταναστριών στη Μενόγεια. Πιάννοντας σαν σημείο αφετηρίας το μεταναστευτικό τζιαι την κρατική διαχείρισή του, σκεφτούμαστε τζιαι δρούμε συλλογικά ενάντια στον φασισμό της εποχής μας – τζιαι κατά συνέπεια ενάντια στην κίνηση κράτους τζιαι κεφαλαίου.

Είμαστε κομμάτι της πολυεθνικής εργατικής τάξης τζιαι των αγώνων της. Ο φασισμός για μας ένεν μόνο οι οργανωμένοι νεοναζί αλλά μια κρατικά ενορχηστρωμένη στρατηγική που διαπερνά το σύνολο του κοινωνικού ιστού, συνδεδεμένη με την τρέχουσα φάση καπιταλιστικής εξέλιξης τζιαι καπιταλιστικής κρίσης. Επομένως τζιαι ο αντιφασισμός μας ένεν μια διαχωρισμένη υπόθεση αλλά κομμάτι των κοινωνικών τζιαι ταξικών αγώνων.

Είμαστε οι πρώτες σταγόνες τις καταιγίδας που έρκεται! Μαζί με άλλες συλλογικότητες, συμμετέχουμε στο δίκτυο Ως Δαμέ τζιαι στην πορεία που οργανώννεται το Σάββατο 27 Μαρτίου. Κατεβαίννουμε στο δρόμο ενάντια στην καπιταλιστική βαρβαρότητα, στη λεηλασία του κοινωνικού τζιαι φυσικού πλούτου, στην ισοπέδωση των ζωών μας. Κατεβαίννουμε για την υγεία, την ελευθερία, για τον αυτόνομο αγώνα της τάξης μας. Για να ανοίξουμε δρόμους τζιαμέ που εν υπάρχουν!