PRELOCKDOWN BLUES #2

PRELOCKDOWN BLUES #2

Η ΑΣΤΥΝΟΜΙΑ ΣΑΣ ΜΙΛΑ ΜΕΣΑ ΠΟΥ ΤΑ ΔΕΛΤΙΑ ΤΩΝ 8

Που το ξέσπασμα της πανδημίας μέχρι σήμερα, παράλληλα με την διαχείριση του ιού με όρους δημόσιας τάξης τζιαι πειθάρχησης, βιώνουμε μια ανελέητη μιντιακή καμπάνια τρόμου. Τα ΜΜΕ σερβίρουν έναν καταιγισμό πληροφοριών για τον ιό, εμμονικές αναφορές στους αριθμούς των κρουσμάτων τζιαι συνεχείς καταγγελίες για περιστατικά ανυπακοής. Περιστατικά που εξαντλούνται σε χρήση μάσκας τζιαι τα σχετικά εννοείται – η εκκλησία, το χειροφίλημα ιερέων τζιαι το γλείψιμο του κουταλιού της θείας κοινωνίας εξαιρούνται, τα μέτρα εν για μας τους πληβείους.

Τα ΜΜΕ αναλαμβάνουν τον (πληρωμένο) ρόλο της επικοινωνιακής πολιτικής του κράτους, εστιάζοντας στην πειθάρχηση τζιαι την ατομική ευθύνη τζιαι όι:

στην σουρεαλιστική εκστρατεία διαταγμάτων, μπάτσων, απειλών, προστίμων, ακόμα τζιαι στρατού για ένα ζήτημα δημόσιας υγείας,
στην άρνηση του κράτους να παρέχει φροντίδα σε όσες το χρειάζουνται,
στην ισοπέδωση της κοινωνικής ζωής τζιαι της ψυχικής υγείας για χάρη της υγειονομικής πειθαρχίας.

Παράλληλα με τες προσπάθειες τους να σπείρουν τον πανικό τζιαι να μας κρατήσουν καθηλωμένους στες οθόνες τζιαι πειθαρχημένες στα αυθαίρετα κρατικά μέτρα, τα media, μαζικά αλλά τζιαι social, έχουν ακόμα μια σημαντική λειτουργία. Η οποιαδήποτε κριτική προς τα μέτρα παρουσιάζεται ως άρνηση προς την ύπαρξη του ιού, ο οποιοσδήποτε σκεπτικισμός για τον κρατικό αυταρχισμό μεταφράζεται σε «αντικοινωνική» τζιαι «ανεύθυνη» συμπεριφορά. Οι μόνες χρήσιμες απόψεις εν του κράτους τζιαι των επιστημονικών του συνεργατών που παρουσιάζουνται ως αδιαμφισβήτητη αλήθεια. Η έμφαση που δίνεται σε κινητοποιήσεις τζιαι δηλώσεις συνομωσιολογικού περιεχομένου σημαίνει πως η κριτική των μέτρων εν σε μεγάλο βαθμό taboo, με αποτέλεσμα να πλασάρονται οι αυθαιρεσίες της εξουσίας τζιαι η καταπάτηση των ελευθεριών μας ως η μόνη λύση.

Μέτρα που γίνουνται ούλλο τζιαι πιο αυστηρά, μπάτσοι που ανέλαβαν την εργολαβία της διαχείρισης του ιού, απειλές των μίντια τζιαι ένα lockdown που πλανιέται πάνω που τες κκελλάες μας. Η τρομοκρατία ένεν μόνο τα χτυπήματα σε ευρωπαϊκές πόλεις: το κράτος του τρόμου (τζιαι η μιντιακή του εκπροσώπηση) εν δαμέ, απέναντί μας, με υποσχέσεις ησυχίας, τάξης, ασφάλειας – οποιοδήποτε τζιαι αν εν το κόστος.