Η ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΤΟ ΟΠΛΟ ΜΑΣ

(gr/eng)

Τες τελευταίες βδομάδες δεκάδες μετανάστες διαμένουν έξω που τα γραφεία Υπηρεσίας Αλλοδαπών και Μετανάστευσης (ΥΑΜ) περιμένοντας να ενταχθούν σε κάποια δομή. Το Υπ. Εσωτερικών στερεί στους ανθρώπους τούτους την πρόσβαση στην αίτηση ασύλου. Ως αποτέλεσμα παραμένουν πλήρως εγκαταλελειμμένοι, χωρίς στέγη, χωρίς τροφή, εκτεθειμένοι στο κρύο τζιαι τη βροχή. Πέραν της πλήρους αδιαφορίας του κράτους, η κατάσταση τούτη εν αποτέλεσμα του διατάγματος της 15ης Νοεμβρίου, που εμετέτρεψε τον χώρο προσωρινής φιλοξενίας στην Πουρνάρα σε ένα κλειστό κέντρο κράτησης μεταναστών (ξανά), τζιαι έκλεισε τζιαι τους υπόλοιπους χώρους φιλοξενίας (πχ Κοφίνου), αλλά τζιαι του γεγονότος πως η Πουρνάρα εν υπερπλήρης.

Αναφέρουμε χαρακτηριστικά κάποιες πληροφορίες για τη ζωή στο κέντρο «προσωρινής φιλοξενίας» στην Πουρνάρα. Η ελεύθερη διακίνηση μέσα-έξω που το κέντρο απαγορεύτηκε ξανά (όπως τζιαι την άνοιξη) με πρόσχημα τον covid-19 τζιαι έτσι πάνω που 900 μετανάστες στοιβάζονται πλέον στο camp. Ακόμα τζιαι άτομα που πληρούν τις προδιαγραφές για να φκουν που το κέντρο συνεχίζουν να κρατούνται τζιαι τούτο καθιστά το κέντρο υπερπλήρες, δυσχεραίνοντας έτσι ακόμα περισσότερο την κατάσταση. Οι συνθήκες διαβίωσης εν άθλιες: πολλοί μετανάστες ακόμα τζιοιμούνται σε σκηνές, σε πολλούς χώρους εν υπάρχει ούτε ηλεκτροδότηση ούτε ζεστό νερό τζιαι υπάρχουν σοβαρές ελλείψεις σε τουαλέτες τζιαι μπάνια. Δημιουργούνται συνεχώς προβλήματα με τη βροχή, τα νερά τζιαι τες λάσπες, αφού ο χώρος σε καμία περίπτωση εν προβλέπεται για παρατεταμένη διαμονή το χειμώνα. Ακόμα, εν υπάρχει η απαραίτητη ιατροφαρμακευτική περίθαλψη για να καλύψει ούλες τις ανάγκες του κέντρου.

Ο συνωστισμός στην Πουρνάρα (που συμπεριλαμβάνει τζιαι άτομα που ανήκουν σε ευάλωτες ομάδες όπως εγκυμονούσες, ανήλικα τζιαι άτομα με αναπηρία) εκθέτει παραπάνω κόσμο στον ιό, αφού στους υποτιθέμενους χώρους καραντίνας, στο εσωτερικό του κέντρου, διαμένουν πάνω που 600 άτομα. Οι χώροι καραντίνας εκτός Πουρνάρας εν τζιαι τζιείνοι γεμάτοι. Ακόμα, η απουσία βασικών μέτρων προφύλαξης διευκολύνει την εξάπλωση του ιού.

Οι μετανάστες έξω που την ΥΑΜ εν απλά μια στιγμή της μεταναστευτικής πολιτικής που γίνεται ούλλο τζιαι πιο εχθρική απέναντι σε ένα κομμάτι της πολυεθνικής εργατικής τάξης.
Η κατάσταση στην Πουρνάρα εν μια προέκταση της κατάστασης στην Έγκωμη (τζιαι το αντίστροφο), τζιαι κατ’ επέκταση της νέας μεταναστευτικής πολιτικής. Το ελληνοκυπριακό κράτος επεκτείνει τους χώρους υποχρεωτικής κράτησης μεταναστών, ονομάζοντάς τους είτε χώρους καραντίνας, είτε χώρους φιλοξενίας.

Απαιτούμε το άμεσο άνοιγμα των κέντρων τζιαι παροχές σε όσες το χρειάζουνται – είμαστε μαζί με τους μετανάστες τζιαι τες μετανάστριες μέχρι το οριστικό κλείσιμο των κέντρων κράτησης, μέχρι να πιαν ούλλοι τζιαι ούλλες τους χαρτιά τζιαι να έχουν πρόσβαση σε στέγαση τζιαι δομές υγείας.

Η αλληλεγγύη το όπλο μας.
(φωτό: Λευκωσία, Δεκέμβρης 2020)

____________

These past few weeks dozens of migrants have stayed outside of the offices of the asylum and migration service, waiting to be integrated into a structure. The ministry of interior is not allowing them to apply for asylum. As a result, they are deserted there, with no housing, food, and exposed to the cold and the rain. Besides the state’s indifference, this situation is a result of the decree of the 15th of November, that turned the temporary space of Pournara into a closed detention camp (again), and closed the rest of the hosting spaces (eg Kofinou), but also due to the fact that Pournara is overpopulated.

We share some info about the quality of life in the “temporary hosting” space of Pournara. Free movement in and out of the camp has been banned (just like the spring) due to covid-19, so more than 900 migrants are now crammed into the camp. Even people who have what is necessary to leave are still held, making the camp overpopulated and the situation worse. The living conditions are terrible: many migrants are still sleeping in tents, in many parts there is no electricity or hot water and there is a serious shortage of toilets and baths. There are constant problems with the rain and the mud, since the space is in no way appropriate for long stays in winter. Also, there is not enough medical coverage for the camp’s needs.

The crowding of Pournara (including people that belong to vulnerable groups such as pregnant women, children and disabled people) exposes more people to the virus, since in the supposed quarantine spaces, in the centre, are currently more than 600 people. The quarantine spaces outside Pournara are also fulled. The total lack of safety measures facilitates the spread of the virus.

The migrants outside of the asylum service are just a snapshot of the migration policy that is becoming more and more hostile against part of the multiracial working class. The situation at Pournara is an extension of the situation in Egkomi (and vice versa), and as such of the new migration policy. The greekcypriot state is expanding the spaces of forced detention of migrants, calling them either quarantine spaces or hosting spaces.

We demand the immediate opening of the camps and help to those who need it – we are with the migrants until the final closure of detention centres, until they all have papers and all have access to housing and healthcare.

Solidarity is our weapon.
(photo: Lefkosia, December 2020)